Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ

Μέσα στις ημέρες που πέρασαν, κράτησα το παράστημά μου όρθιο, έκλεισα τα αυτιά μου σε κάθε τι παράφωνο, σε κάθε τι παράλογο, σε κάθε τι βροντερό. Και κράτησα με επιμονή αυτό το μικρό βίντεο, που στην αρχή με έκανε να πω "μα τι κάνει;", έπειτα να χαμογελάσω αμήχανα, και μετά να το ξαναναζητήσω για να σκεφτώ με περισυλλογή πως στα αλήθεια θα έπρεπε να είναι η ζωή; 

Панчево

Αν ήμουν κινηματογραφιστής θα διάλεγα αυτό τον τόπο για μια ιστορία.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Οι επιστροφές από τις διακοπές ήταν πάντα απογοητευτικές ως ερμηνεία του χρόνου. Ήξερα ότι την ίδια στιγμή της επιστροφής αυτός είχε ήδη στοιχειώσει από τον εκάστοτε τόπο των διακοπών και θα έμενε έτσι για πάντα, ορίζοντας παράλληλα και την ιστορία όλου του έτους. -Τι παγίδα για τη ζωή!- Κάποια στοιχειά από αυτά ήταν πιο πικρά από άλλα. Μοιάζαν με χαμένο παιχνίδι, με ευκαιρία που γλίστρησε... Αυτά θυμήθηκα σήμερα, όπως τότε τέλος Αυγούστου του 1985 στην Πάτμο που προσπαθούσα να κοιτάξω με νέα μάτια, ανεπιτυχώς.

Tracey Thorn - New Opened Eyes

ΚΟΜΠΟΙ

Ξαναδιάβασα πρόσφατα τους Κόμπους του R.D. Laing. Κρατάω ένα απόσπασμα
"Όλες οι διακρίσεις είναι νους
Από το νού στο νού του νού
Καμμία διάκριση
Κανένας νους να διακριθεί"

John Foxx & Harold Budd - When The City Stops For Snow

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Είχα ξεκινήσει να γράφω: Πέρασαν χρόνια που δε νοιάστηκες αν κρυώνω, αν...
Και φυσικά σταμάτησα. Ποιος αναρρωτιέται αν υπήρξε αυτή η στιγμή στ' αλήθεια.
Πάντα με μπέρδευαν τα λόγια του έρωτα!

Steven Brown - Mi Sono Innamorato Di Te

ΣΑΝ ΣΙΝΕΜΑ

Πως άφησα αυτό το Νότο να μου ξεφύγει!

Πως διέσχισα τόσες αναμνήσεις
και βρέθηκα εδώ;
Ακαλλιέργητος, χέρσος τόπος
αναίσθητος στα κλίματα και τις εποχές.
Μέρα με τη μέρα.
Ομολόγησα.
Με μικρά αποσπάσματα
που συνόδευαν σπουδαίες ιστορίες.
Ακριβώς σαν το σινεμά

Francis Seyrig - Solitude

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Καιρό τώρα με βασανίζει επίμονα μια σκέψη. Είναι η νοσταλγία ένα από τα μεγαλύτερα δεινά του νου. Απαλλαγμένοι από αυτήν, και όλα τα παράγωγά της η ζωή θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, καθαρή, ξάστερη σαν τη νύχτα. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο χρειάζομαι τώρα έναν ήχο χωρίς μελωδίες και ρεφραίν, χωρίς να μπορώ να τραγουδήσω ή να σφυρίξω το ρυθμό του. Θα τα καταφέρω;

Aki Onda - Night

ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Σκαλίζοντας τις προάλλες, παλιότερες ηχογραφήσεις, στέκομαι σε μία που θα ήθελα να μοιραστώ. Ο χρόνος Οκτώβριος 1980 στην Αθήνα στο Αλάμπρα, σ'ένα φεστιβάλ (από αυτά που δεν συμβαίνουν πια) ένας σαξοφωνίστας παρασύρει το κοινό. Το κοινό αμύητο σε τέτοιες μυσταγωγίες, αφήνεται. Καλλίφωνο, αισιόδοξο, ελπίζει, έχει όραμα. Το γκρι χρώμα μεταμορφώνεται. Όλα πια είναι έτοιμα. Μα στ' αλήθεια γιατί αυτό το ελληνικό aaa--eee---aa μου φέρνει τόσα πολλά δάκρυα;

John Tchicai - Frobenius Stomp

ΕΞΑΤΜΙΣΕΙΣ

Λατρεύω τον ήχο από τα μηχανάκια τα βράδυα του καλοκαιριού, όταν άυπνος μέσα από τα ανοικτά παραθυρόφυλλα, συνήθως ξαπλωμένος, ακούω από μακριά τον ίδιο ρυθμό στις εξατμίσεις τους, να περνά και να σβήνει, διακόπτοντας μια αλλόκοτη σιωπή, αντικαθιστώντας τη με ζωή, -ταξίδι που ξεκινά και διακόπτεται και συνεχίζεται. Και μ'αυτό το όνειρο ίδρώνω και αποκοιμιέμαι.

Pazes - Evaporar