Μου ζήτησες να σου πω πως όλα θα πάνε καλά τελικά. Μου το είπες με αγωνία. Επίμονα ζητούσες απ' τα χείλη μου το ναι. Κι εγώ ο δειλός, ο έως τώρα μονομανής, λάτρης της δόξας, δειλός, πήρα την αγωνία σου ως ελπίδα . Και δεν αναρωτήθηκα αν το πίστευα ή όχι. Ήμουν πια μεγάλος και ξεχνούσα τι έπρεπε να απαντήσω.